Sad Post

This is some ESP. Just in the last post, I gave an elaborate and shameless self promotion abouting my writing and blogging (which as per recent survey 1,34,5,6,745,784 other people do). I also know that blogging is as prevalent and abused as toilet napkins are.

I really feel sorry and ashamed to have written such a promotional scam about myself.

If all this will please the powers-that-be in the google owned blogspot.com, please return my template back!

Damn!

All I wanted to do was to make my template look as refreshing, crisp and vibrant like the author ...sorry...i wont indulge in s.s.p again.

(No relevant image or tag or the super smart "x of my fans were here" comments or "who visited searching for me in google" kind of jing bangs. Sorry, my template is as old as manisha koirala)

Give my template back!!!

(PS to P : I have written several profound and funny posts. Never got a comment from you. Gah...insulted that you commented on my template's demise)

PPS : In the world of instant coffee, instant karma, instant starch and instant suicide (J K Ritees), I should have believed in instant answer of prayers...My template is restored and now..wait in shock and awe as I unleash such torturous looking templates on you.

An Interview

Its almost 3.5 years since I started writing. I have posted 78 posts so far and if I count those on draft, its inching towards 100..Looks like writing has become a part of what defines me..

It makes me wonder what drives me to write..Lets get to it through an interview..

How did it all start?

Quiet honestly, I had not marked a day and decided "from this day I will torture the fankind". It happened. I had a funny conversation with a collegue and thought its funny enough to share. So stumbled upon blogging..

So that's ashwinramasamy show?

No. It started as aiyer-arattai.blogspot.com. After a while it sounded very communalistic. (Did I just coin a new word?)

What topics inspire you to write?

At this point if your bladder is full, I suggest you take a leak and come back. I am going to give a rather lengthy and philosophical response.

When I decided to continue blogging, I took a vow not to bore my readers with excuricating details like "How many times I scratched my head today?" or "Why I changed to medimix and sticking with it even when I am out of the country for business trips?"

Like Adhavan Deekshanya (tamil writer) says "I write about those things I cannot pass by and ignore", I write about experiences that I relate with. At the end of my life, I am richer or otherwise depending on the diverse experiences I had gone through by then. This blog shall help me record life as it unfolds to me in various turns of my life.

I am curious, I liked to be awed, I like surprises. Therefore I blog, so that I can go to my past and wonder what a journey life had been.

Can I say then, I could expect a biography from you one day?

Most definitely. But for me to make sense to a critical mass of audience and to deserve their attention, I need to go through a lot of experiences that are unique, fascinating and inspiring. That explains why I din't mind proposing to 5 women in a span of 2 hours and chasing a business dream right after college till bankruptcy got the better of me.

Its a gift to be a story teller who has his own stories to tell.

It does seem like you've reserved the best stories for the biography though?

Absolutely. It's important that one who pays to read deserves the best story. That said, I consider that one could be very vulnerable in a shockingly open medium like blogs by what he/she shares. So I stick to the peripheries of my personal experiences and write them in a fashion that appeals (?!) to the reader

Whose writings inspire you?

Sujatha, S.Ramakrishnan, Ritesh Kini, Dubukku, Krish ashok, Shruthi, Vanna nilavan. They are either eminent writers or fellow bloggers or in between.

Sujatha for his versatility and reach of knowledge. S. Ramakrishnan for his ability slice and dice the nuances of experiences and feelings. Ritesh Kini for his interospective writings. Dubukku for his excellent ability to bring memories into words, Shruthi for being a bridge between the "growing old" me and "life of the youth", Vanna nilavan for his tamil command & his ability to bring the south tamilnadu life as it happens today. Krish ashok for his sheer creative genius and an alternate take on events around him..

In fact I am so inspired by some of them that I had taken liberty to follow their styles in some of my earlier posts like "The lock" and "Ayikudi Costume".

Well, since I have run out of questions, lets close with the ritual..

Do you have any message for your fans?

The underlying message of this post, as you would have figured out by now, is to shamelessly urge you to comment. Off late, due to my leanings towards writing in tamil and the general sad state of topics I had chosen to write, readership and commentatorship have gone down to readerpaperboat and commentatotpaperboat levels.

So please..ok..I will write a better one next time..

Why banks fail in the US?

Foreword:

If you dont understand the following, here is the pictorial representation of the mess..

----

Everyone knows that the economy is down and US is not doing great. Scrap the surface and we dont really know what really the issue is. Some initiated may say "its the sub-prime crisis".

After much difficulty I think i understand it now..

Wading through the complex jargon and inherently complicated financial system, what I see is profoundly dumb decisions masked as "investment models" based on one fndamentally stupid premise

"Lend money to someone who cannot repay. Thats the way to make money for everyone"

A lends money to X and charges X a hefty interest (to cover the risk of default by X). B decides that there is a risk-reward premise. Assuming (Ass u me) the default is going to be less, they securitize these mortgages ( "If X pays, banks make money. More such X's pay bank pays more money. So lets issue a bond to an investor by name C, who will make money if X pays A. If X keeps aying, A's mortgage loans are performing well. More people would want to own securities whose underlying mortgages do well)

So mortgage based securities were sold and sought like hot cakes by C's. C's then issue what is known as "CDO (collateralized Debt obligations" - which means "someone took a loan. some one bet a gamble on it. I am gambling on the outcome of that gamble).

So these CDO's were sold to investors like you and me - who thought

X will pay A; A will make money; When A make money, B's bonds will make money because B's bonds perform well if A performs well; If B's do well, C's will do well, if C does well, I will make money.

Contrived? No. Complicated? Yes, because you making money depends on 3 other parties meeting their obligations of which the primary party (A) is a known defaulter (and hence called sub prime).

So what's the big deal if C loses money? C is not you and me as I earlier said. C is multi billion dollar investment banks which hire in IIM campuses.

So are the C's dumb? Yes and No. Yes because they are greedy beyond the limits for non-existent money and No because they insured their CDO's with AIG and other insurers who willfully agreed to insure against defaults of the instruments.

Will it affect India? Yes, because even our insurers, reinsure these insurances!

Will it affect a pensioner in India? Yes, if one of the insurance companies in India go belly up (depends on the exposure levels).

But India being an under insured nation, that front of damage is less. But hey, in many ways our lending institutions have bought US securities. What about them?

Watch sensex. You will know the answer!

Rain ! Nothing else!

Its raining. Like the battalion that ties its movement to a rhythm, the rain here outside my window is following a painfully organized pattern. Like an auto-looped screensaver, its been raining in the same angle, speed and texture for two days now. Its an unfamiliar rain. One that does not bring the fragrance of the earth with it. This rain does not have colors. No muddy water that forms a river. No kids that make paper boats. No sounds of women running with buckets to collect water from the cantilever pipes. No sound of those plastics.

This rain comes with many riders. This is "Dont drench in me. Your insurance may not pay for your common cold" rain. This is "I am used to being a boring sky to earth passenger with predictability and I always follow the set path to the drain" rain. This is "I am wiped more by your car wipers than the hands of those gleeful kids that wipe me from their temples" rain.

There is no asbestos sheet here in the neighbors house that drums down the rain. This isnt the rain that invites itself into your house. This is the rain that is used to flow elegantly along the glass panes of a closed window. This rain does not even entice the frogs to search for the mates. This rain is not going to be discussed, as in this place no one gets drenched, nor do they have the need to save its water for cooking tomorrow.

This rain is not used to amuzement. It neither makes news nor is it considered an event. Its rain. its just that!

ஆயக்குடி காஸ்ட்யும்

மூன்று நாள் விடுமுறை வந்தால் எனக்கு ஒரே பதபதைப்பு தான் எப்போதும். ஆய்க்குடி போய்ட்டு வரலாமா என்று அப்பா மெதுவாக அம்மாவிடம் கேட்பார். kovilile

இந்தக் Kelvi "ஈராக்கில் பாம் போட்டு விடலாமா?" வகையைச் சார்ந்தது. பின்விளைவுகள் அதி பயங்கரமானது (எனக்கு மட்டும்).

மத்த ஸ்கூல் பசங்க எல்லாரும் உலகமயமாக்கல் கொள்கையின் படி பக்கத்து தேசங்களான கொச்சின், ஊட்டி, கொடைக்கானல் அல்லது குறைந்த பட்சம் மதுரையாவது போகையில் , நான் மட்டும் ஒவ்வொரு விடுமுறைக்கும் ஆயக்குடி கோவிலுக்கு பிக்னிக் போவதில் "புலி பசித்தாலும் புல்லைத் தின்னது" என்ற கோட்பாட்டின் ஊடாக எனக்கு ஏற்பு இல்லாமல் போனது. இருந்தாலும் என் இடுப்பு இன்ச் இருபத்தி நாலும் , மொத்த இடை நாற்பது கிலோவும் ஆகையால் "நண்டு நசுக்கு" என்று பரவலாய் அறியப்படும் வகையறாவில் தள்ளப்பட்டு ஒடுக்கபட்டேன்.

முந்தைய நாளே அப்பா "எங்க பேங்க்ல அக்கௌன்ட் வெச்சிருக்கான்.. மட்டோடர் வேன் சொல்லியாச்சு. நல்ல பையன். அனுப்பிருவான்" என்று "நேச நாடுகள் படை நமக்கு வான் வழித் தாக்குதல் பலம் தரும்" என்பது போல் மிடுக்காக அறிவிப்பார். ஆயக்குடி இயந்திரம் சுழல ஆரம்பிக்கும்.

விடுமுறை ஆகையால் "வேர்ல்ட் கப் குக்கிராம கிரிக்கெட்" வேறு நடக்கும். "என்னலே இப்பிடி கால வாரி விடுதே ? ஏற்கனவே நம்ம டீம் லே ஒம்போது பேர் தானே இருகோம். நீ தானே ஒப்பனிங் பத்ச்மேன். தம்பு, ஜெகன் எல்லாம் இப்போ ஒரே டீமாம் லே. நம்ம பயலுவோ பத்து பாலுக்கு தாக்குபிடிக்க மாட்டானுவ. எ என்னடா எ ..வாடா" என்று பால் சரவணா ராஜ் ஒப்பாரி போடுவான். நான் இல்லையென்றால் டீமும் இல்லை பேட்டும் இல்லை என்பது டீம் விதி. இதுக்கு மேல் ஒப்பேறாது என்னும் தருவாயில், "பேட்ட மட்டும் அழிக்கம்பி வழிய தூக்கிப் போடுலே ப்ளீஸ்" என்று சமரச உடன்படிக்கை தாக்கல் செய்வார்கள். நானும் தியாகி திக்ப்ரம்மதாஸ் ஆவேன்.

தூர்தர்ஷனில் வேறு டே அண்ட் நைட் மேட்ச் ஒளிபரப்புவார்கள். "ஓவர் டு டெல்லி" போடும்போது கரெக்டாக அப்பாவின் ஹீரோ ஹோண்டா வந்து சேரும். மூன்று பேர் பாமிலிக்கு எதுக்கு மட்டோடார் வேன் என்று (நியாயமான) கேள்வி எழலாம். அப்பா, அம்மா, சித்தப்பா, சித்தி, சிறிய நண்டு, பக்கத்தாத்து மூக்குபொடி மாமா, மூ மாமி , எதிராள்ஆத்து சேகர், தெக்லாத்து ராமா மாமி என்று துற கஜம் மற்றும் பதாதிகளோடு போனால் தான் ராமசாமி சாம்ராட் என்று அழைக்கப் படுவாய் என்று யாரோ தப்பாக ஏத்தி விட அப்பா படையோடு தான் பிக்னிக் கிளம்புவார்.

ஏம்மா ... நாம நாலு பேர் (பாட்டி சேத்து) மட்டும் ஒரு கார் வெச்சுண்டு போனா போராதா? இவாள்லாம் வேற எதுக்கு மா?

போடா. செட்டா போனா தான் நன்னா இருக்கும். ஒனக்கு ஒண்ணுமே பிடிக்காது. மணி ரெண்டாபோறது. வேனையும் காணும் ஒன்னும் காணும். நா கொஞ்ச நேரம் தூங்கப் போறேன். எழுப்புடா வண்டி வந்தா. இது அம்மா.

ரெட்டைக் கதவின் மேல் நுனியில் வெளவால் போல தொங்கிக் கொண்டு தோல் பட்டைக்கும் கன்னத்திற்கும் நடுவே போன் ரிசீவரை வைத்துக் கொண்டு அப்பா "மட்டோடார்" ஓனரிடம் "எப்போ வருவீங்க" என்பதை கோபத்திற்கும் கனிவிற்கும் நடிவிலான தொனியில் கேட்பார். மழை பெஞ்சாலும் பெய்யும் என்ற ரீதியில் மட்டோடாரும் "ஆங்... இப்ப வந்திருவான் சார் பையன். எப்பமே அனுப்பியாச்சே." என்று "வேன் நிலை" அறிக்கை வாசிப்பார். அதற்குள் வாசலில் வேன் வந்து நிற்கும்.

என்னப்பா லேட் ஆய்ருச்சா?

ஆமா சார். எப்பமே வந்திட்டேன். இங்கன அக்கிரகாரத்துக்கு வாரதுக்குள்ள போதும் போதும்னு ஆய்ட்டு. சவத்த ஒரு ரோடு போட மாட்டேன்காணுவ.

ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் இருப்பா. கிளம்பிரலாம்.

டேய். இந்தா இந்த இலைய காலுக்கு அடில போடு. பாயச தூக்கு பத்திரம். அதையும் காலுக்கு அடியிலேயே வெய்யுங்கோ. டேய் கார்த்தி ...காஆர்த்த்தீஈ (சித்தப்பாவின் குரலில் ராட்சச தன்மை கூடும்). நண்டு வண்டு சேரும்.

ஏதோ விர்ஜின் காலாக்டிக் விமானத்தில் சந்திர மண்டலம் போகிற மாதிரி வேண்டுதல் பலமாக இருக்கும். வண்டிய பிள்ளையார் நிப்பாட்டு டே. வடல் போடணும். முப்பது கிலோ மீட்டர் தொலைவுக்கு பந்தோபச்த்து முச்தீப்புகளை நினைத்தால் இன்றும் பசுமையாக இருக்கிறது.

இதெல்லாம் நடக்க, நான் மட்டும் ரௌத்திரம் பழகிக் கொண்டிருப்பேன். கொண்டு வந்த ரெண்டு பாடாவதி காசெட்டும் போட டேப் இருக்காது, இல்லை வேலை செய்யாது. நம்ம வாழ்க்கை மட்டும் ஏன் இப்பிடி இருக்கு என்று வயசுக்கு மீறி பெரிதாய் வருத்தம் அடைவேன்.

சுரண்டையில் பன்னீர் , ஆலங்குளத்தில் இளநீர், சாம்பவர் வடகரையில் ச்ரமப் பரிகாரம் என்று ஊர்வலமாய் ஒரு வழியாக ஆய்குடி சென்றடைவோம் . இந்த இடத்தில் சோம்பல் முறிக்கவும்.

இப்பொழுது ஒரு அற்புதம் நிகழும். அது வரை பன்னீரும் சந்தன வாசமும் பெற்ற ஜி ஆர் டி கைப்பை , அக்குளுக்கு இடம் மாறும். விரிந்த நிலையில் முப்பத்தி ரெண்டு இன்சும் முப்பதாயிரம் முடியுமாக இருக்கும் மார்பில் அங்க வஸ்திரம் கட்டப் படும். சந்தனம், வியர்வை, விபூதி, பன்னீர் என்று கலவையாய் வாசனை கமழ அப்பா காட்சியருளுவார். இதாகப்பட்டது ஆய்குடி காஸ்ட்யும்.

சாமிக்கு "ஒய் விச்சயா இருக்கீரா" என்று சம்பிரதாயமாய் ஒரு கும்பிடு போட்டுவிட்டு டும்டேக்ஆவில் (கெட்ட வார்த்தை) எறும்பு ஏறாத படிக்கு ஜாக்கிரதையாய் மணி மண்டபத்தில் அமர்ந்து இட்டிலியும் சட்டினியும் சாப்பிட்டு விட்டு (வெக்கம் இல்லாத பாமிலி) Balasupramaiyarai தரிசிக்க முனைவோம்.

(ஆய்குடி தொடரும் )

செத்த பொழப்பு

இன்றும் அதுபோல் ஒரு நாள்!

பரதேசம் வந்தாகிவிட்டது. பளிங்கு காரும் பகட்டும் கிட்டவில்லை என்றாலும், ஊரிலிருப்போருக்கு நானும் என் புதிய விலாசமும் பற்றி பெருமூச்சுதான்.
எப் எம் ரேடியோவும் நட்புப் துணையும் இல்லாமல் பரதேசி போல பரங்கி ரேடியோ கேட்டுக்கொண்டு, கார் விடும் க்ரீச் ஒலியை நொந்துகொண்டு வேலைக்கு செல்கிறேன்.

இன்று என்ன வேலை முடிக்க வேண்டும் என்று சிந்தனை செய்யத் தேவை இருப்பதில்லை. அப்படி வெட்டி முறிக்கிற வேலை இல்லை என்றாலும் பொறுப்பு என்னவோ கண்ணை கட்டத் தான் செய்கிறது. பரங்கிக் கடன்காரன் வேறு சிங்க வேஷம் போட்டு என்னை கூண்டுக்குள் தள்ளி விட்டான்.

என்னடா சிங்கம் உருமவே இல்லை என்று கூண்டுக்கு வெளியே புகைச்சல். மகனே உன் சமத்து என்று பரங்கி பம்மாத்து பதில் வேறு கூறுகிறான்.
குமாஸ்தாவா , மாநேஜரா என்ற குழப்பத்திலேயே நாளும் பொழுதும் நிலை சேராத தேர் போல அல்லாடுகிறது அலுவல் வாழ்க்கை . நேர்முக நக்கல், மழுப்பலான இளக்காரம், மறைமுகமான அவதூறு என்று அலுவல் பரப்பில் அனல் சுடுகிறது.

பரங்கியை போட்டு தள்ளி விடலாம் என்றால் நாடில்லாத நாட்டில் இந்த வினை வேறயா என்று மனது நயமாய் எச்காரிகை போடுகிறது, இந்த எச்சரிக்கை மணி கிளம்பும்போது ஏனோ ஒலிக்கவில்லை .

இத்தனைக்கும் சம்பளம் அள்ளி குடுக்க வேண்டாம். கிள்ளி-யாவது குடுப்பார்கள் என்று பார்த்தால் கிள்ளினாலும் கல்லா குறைந்துவிடும் என்று, காசை கண்ணிலே காட்டுவதே இல்லை.

திண்ணையில் உட்காந்து தெக்கயும் மேக்கையும் பார்த்த இரவும் இல்லை. ஒண்டியாய் அலையுடன் பேசிய பெசன்ட்நகர் நடூ சாமமும் இல்லை. பிடித்ததைத் தொலைத்து விட்டு, திரவியம் தேடி உறக்கம் இல்லா உறக்கமும் இலக்கிலா பயணமுமாய் என்ன பொழைப்பு இது, செத்த பொழைப்பு!

Avani Avittam

Its avani avittam again. If you dont know what it is and want to get more confused than the soul that you already are..visit here and strictly come back to my blog. He is infectious. If you dont come back and refer my blog to 10 people, your head will burst into gobi manchurian shaped pieces.

In this holy day, we are supposed to do our duty of beginning our quest towards knowledge on Vedas. Instead, I remember, every year its turns out to be an interesting day to watch a congregation of funny and variously sized men doing variety of weird acts that can the best tickle the gods if not please.

Here are the few watches of the past:

Men who come for group avani avittam (no discounts are offered for groups. This is purely mass collection mela for the vadhyar) generally fall or trip into the following categories or can be generalized through these names:

First the vadhyars:

1. Mookozhugesa iyer: These are traditional vadhyars of the yore, who ruled the roost once upon a time, but wasted all their dhakshnai in vethali cheeval and NVS Pattanam podi. They have a perinnially flowing nose and a blood red salivation system, which generally keeps you at a safe 10 ft distance. These are the vadhyar emiritus of the system.

2. Swifteswara Shastrigal: These are essentially smart college drop outs of the 90's who decided to take up this profession, having tried their hand at credit card selling, LIC, Amway and medical representative jobs. They know people. They make connections. They can shorten or elaborate mantram based on your needs. They are flexible and are generally good in speaking a few words in english. They know politics and dalal street and actually have a say in both. They always are in a call with minister when you try to arrange for your punyajanam. They come in swift car, generally wear a pattu angosthram, vaira kadukan and motorazr cell phone or sometimes blackberry. These are the sastrigal every one waits f0r (including mookozhugesa iyer, even if grudgingly). Sorry voy..Ipo than SPB aathula panni vechutu varen..Late ayduthu...this would be their first conversation with you (Criterion: You = Qualified middle manager capable of "donating" 501 Rs for vadhyar welfare fund).

3. Kinetic Kittambi: Kinetic Kittambi is like a management trainee. He thinks he knows everything and some small time people like you and I would even call him home for amavasai dharpanam and ganapathi homam and we generally comment that he is better than 'Swifteswara Shastrigal" and swear not to go to him again. Remember its not due to age he is in the "vadhyar trainee" category. Its because he lacks focus, social contacts and prefers Sand Piper to Sandhya vandhanam at times. But he follows the route of Swifteswara shastrigal in general

The other commonality between them is that they both use Gillete Mach 3. SS uses it daily while KK uses Gillete vector mostly and Mach 3 only on amavasai, ganapathy homam days. They may even sport a "crop" with shastrathuku kudumi..

4. Allakkai Ambi:Allakkai is a tamil word with very rich meaning. Loosely translated it means "Uppukku chappani". These are the boys who come to a 39 year old bachelor and verupethifies "enna anna inum oththa piri poonal thaana...indhango...aduthavarsham maami vandhurva". He also is the unofficial water boy for the OC-la thanni pidika verum panchapathrathoda vara gang.

Now the poonal maathikra men:

Nandu Nachiketh iyer: Generally this is a less than 5 year old kid and brought to the avani avittam group mela by the father, only to show that "I had this much libido few years ago". The kid generally embarasses his dad by asking questions like "Daddy, why are you not wearing this thread at home". He also makes the "allakkai" run for his cover by shakespearing

" I want this thread

Around my head

Like my Father

Who never bothers

To keep this on

Till tomorrow's dawn"

Thalai avani avittam tarun: This is generally a 10-15 year old boy who knows xbox and wii better than gayathri jebam. Has prematurely sprout meesai and oozes the air of "I am born with reebok and jockey underwear". Generally dis interested in the proceedings and hush-hushes a sentence or two to his equally dis-interested dad. Generally an unwilling party to "adhuthathu thali deepavali than ..illayada ..hehehe" joke from mookozhugesa iyer.

College going confused manikandan: He normally comes with his father who does not believe in trimming hair in ear lobes or nose. The father and manikandan play dumb charades before deciding the place to sit. They look at each other with "unnalaam pethala ile kuzhikullendu thondi eduthala" expression all through. Confused manikandan carries two PP (Pancha Pathrams). One for himself and one for his father. Father is busy holding his veshti and mani wears a belt.

BPO Padmaganesh: Same as confused manikandan, but wears a fastrack watch. Comes in his pulsar. Smells of AXE deo and generates more rest from the accompanying father (Read, father fetches water for him in his PP)

Execi Vicky: He wears pattu mayilkann veshti and a loose bracelet (yannai mudi). Sports a french beard and probes you with a look which means "I have a smaller ponch than you do and I go to FitnessOne. See my biceps. I can woo your sister tomorrow, if you dont concede defeat in our virtual Mr.Universaiyer potti". He comes with his friends and does not prefer car pooling. He does understand the difference between his maruti alto and bentley, but refuses to acknowledge that the latter is superior to his alto.

Vayasaana Venkatesan: He knows both mookozhugesa iyer (dad's connection) and Swifeswara shastrigal (own connection). He is either an AGM in TVS iyengar or a senior project manager in Infosys. He carries a blackberry (Infosys) or walki talkie (TVS) and gets into conf call in mute mode during the avani avittam (with US team (Infy) or Sundaram Fasteners (TVS).

Chidumoonji Chidambara iyer: Father of confused manikandan or execi vicky. You remember the ear lobes & nose part. Believes that God grace on that day is directly proportional to the amount of vibudhi pattai ob his torso and temple. Does not chant the mantrams but just lip syncs. SS does not like him because CC does not pay for the inflation related increase in his "dakshanai".

Scrolling up, I think I spend most of my time observing these creations than actually beginning the year's veda learning season, which is what avani avittam signifies..may be i should say

"adhyAya-upakarama-akarana-prAyaScittArtham" (Forgive me for not doing upakarma)!!

New amendment - A comment here relieves you of 10 chants of gayathri in the 1008 marathon. You might want to play in.